என் செல்ல மருமகளுக்கு இல்லாததா..?

மணி இரவு பத்தை நெருங்கியிருந்தது. நான் டிவியில் பிசினெஸ் நியூஸ் பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். அப்போதுதான் மஹா வந்து எனக்கு அருகே சோபாவில் அமர்ந்து கொண்டாள். அவளுடைய முழுப்பெயர் மஹாலக்ஷ்மி. என்னுடைய மருமகள். என் மகன் அனிருத்தின் மனைவி.
“கொஞ்ச நேரம் ‘செல்லமே’ பாத்துக்கவா மாமா…? இன்னும் பத்து நிமிஷத்துல முடிஞ்சுடும்..” என்று கொஞ்சம் கெஞ்சும் குரலிலேயே கேட்டாள்.
“ம்ம்ம்.. மாத்திக்க மஹா..”

மஹா எனக்கு அருகே கிடந்த ரிமோட்டை எடுத்து சன் டிவிக்கு மாற்றினாள். ராதிகா யாருடனோ கோபமாக பேசுவதை ஆர்வமாக பார்க்க ஆரம்பித்தாள். என் பார்வை டிவி திரையில் இருந்து விலகி, என் மருமகளின் மேல் படிந்தது.

எவ்வளவு கவர்ச்சியாக இருக்கிறாள் இவள்..? சந்தன நிறத்தில், சதைப்பிடிப்பான இவளது தேகம் எப்படி மினுமினுக்கிறது..? பெரிய கண்களும், தடித்த உதடுகளும் இவளது வட்ட முகத்துக்கு எவ்வளவு அழகு சேர்க்கின்றன. கும்மென்று குத்தி நிற்கும் முலை மேடுகள் எத்தனை அம்சமாய் இருக்கின்றன…? இந்த வயதிலும் என் பூலை நட்டுக்கொள்ள வைக்கின்றனவே..? பூசணிக்காயை புடவைக்குள் மறைத்து வைத்தது போல எவ்வளவு பெரிய புட்டங்கள்..? இவள் நடக்கும்போது அந்த குண்டி சதைகள் தனியாய் அசைந்து குலுங்குவது பார்ப்பதற்கு எவ்வளவு அழகாய் இருக்கிறது..? இவளுடைய குறுகிய இடை, அந்த பருத்த முலைகளையும், கொழுத்த குண்டியையும் எவ்வளவு எடுப்பாக காட்டுகிறது..? எந்த ஆணையும் தவறு செய்ய தூண்டும் பேரழகியாக அல்லவா இருக்கிறாள்..?

என்னடா இந்த விவஸ்தை கேட்டவன் மகனின் மனைவியை ரசிக்கிறானே என்று நினைக்கிறீர்களா? நீங்கள் என்ன வேண்டும் என்றாலும் நினைத்துக் கொள்ளுங்கள். எனக்கு கவலையில்லை. நான் என் மனதில் பட்டதை சொல்லப் போகிறேன். முதலில் என்னைப் பற்றி சொல்லுகிறேன். எனக்கு வயது இன்னும் இரண்டு ஆண்டுகளில் ஐம்பதாகிவிடும். ஆட்டோமொபைல் ஸ்பேர் பார்ட்ஸ் தயாரிக்கும் கம்பெனியை இருபது வருடமாக நடத்தி வருகிறேன். அனிருத் எனக்கு ஒரே மகன். எஞ்சினியர். அவன் படித்து முடித்ததும் கம்பெனியை அவன் பொறுப்பில் விட்டுவிட்டு நான் மெல்ல மெல்ல ஒதுங்கிக் கொண்டேன். வாரத்துக்கு ஒரு முறையோ, இரண்டு முறையோ சென்று கணக்கு வழக்கு பார்ப்பதோடு சரி. மற்றபடி வீட்டில் ஓய்வுதான்.

எனக்கு வயது ஐம்பதானாலும் என் உடம்பு கொஞ்சமும் தளராமல், இன்னும் இளைஞனை போல் முறுக்காகத்தான் இருக்கும். என் மனைவி இறந்து மூன்று வருடங்கள் ஆகப் போகின்றன. அவள் இருக்கும்வரை எனது செக்ஸ் தேவைகளை சரியாக கவனித்துக் கொண்டாள். நான் கூப்பிட்டு அவள் வரமாட்டேன் என்று சொன்னதே இல்லை. அவள் இறந்தபிறகுதான் பிரச்னை ஆரம்பமானது. பெண் தரும் சுகங்களை அவ்வளவு எளிதாக என்னால் மறக்கவோ, துறக்கவோ முடியவில்லை. பார்க்கும் பெண்களை எல்லாம் ரசிக்க ஆரம்பித்தேன். செக்ஸ் சுகத்துக்காக ஏங்க ஆரம்பித்தேன்.

இந்த நிலையிதான் போன வருடம் அனிருத்துக்கும், இந்த மஹாவுக்கும் கல்யாணம் செய்து வைத்தேன். பெண் பார்க்க சென்ற அன்றே நான் மஹாவின் அழகில் மயங்கினேன். என்னைப் போலவே என் மகனும் மயங்க, அவர்களுக்கு திருமணம் நடந்தது. மஹா என் வீட்டுக்குள்ளே.. என் கண்ணுக்கேதிரே.. மிக நெருக்கமாக உலவ ஆரம்பித்தாள். அவளை ரசிக்கும் என் மனதை என்னால் கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை. மகனின் மனைவி என்பது இரண்டாம் பட்சமாக போயிற்று. அவளுடைய மயக்கும் அழகுதான் முன்னால் வந்து நின்றது. நானும் அவளை வெட்கமில்லாமல் ரசிப்பேன்.

இதோ இப்போதும் அப்படிதான் என் விழிகள் விரிய, என் மருமகளின் அழகை ரசித்துக் கொண்டிருந்தேன். மஹாவின் மாராப்பு ஓரமாக விலகி, அவளது முலைவீக்கத்தை வெளிச்சம் போட்டு காட்டியது. அக்குளுக்கு அருகே தெரிந்த வியர்வை ஈரம், என்னை பெருமூச்சு விட செய்தது. ஜாக்கெட்டும், புடவையும் மறைக்காத அவளது இடுப்பு, பளிச்சென்று தெரிந்தது. எலுமிச்சை நிறத்தில் வழு வழுவென்று, குழைவான இடுப்பு. சீரியல் பார்க்கவேண்டும் என்று அவசர அவசரமாக பாத்திரம் கழுவி விட்டு வந்திருப்பாள் போல இருக்கிறது. அந்த இடுப்பு முழுவதும் இப்போது முத்து முத்தாய் வியர்வை துளிகள் பூத்திருந்தன. விளக்கு வெளிச்சத்தில் அந்த வியர்வை துளிகள் வைர சிதறல்கள் போல மின்னின.

நான் என் பார்வையை விலக்க முடியாமல் தவித்தேன். அவள் மூச்சு விட்டதில் ஏறி ஏறி இறங்கிய முலைகளும், ஈரமான அந்த இடுப்பும், அக்குள் வியர்வை கசிந்த அந்த ஈர வட்டமும் என் ஆண்மையை சுண்டி விட்டன. பட்டென்று என் தண்டு வீரியமானதை நான் உணர்ந்தேன். என் உள்மனம் நான் செய்வது தவறு என்று சொல்லிக் கொண்டிருந்தது. ஆனால் என் காம ஆசை என்னை கண்டின்யூ பண்ணச் சொன்னது. நான் காமமிருகமாய் மாறி என் மருமகளின் பெண்மை அங்கங்களை வெறித்துக் கொண்டிருந்தேன்.

“ம்ம்.. முடிஞ்சுது மாமா.. மாத்திக்குங்க..” சொல்லியவாறே மஹா ரிமோட்டை என்னிடம் நீட்டினாள்.
நான் ரிமோட்டை வாங்க கை நீட்டினேன். அப்போதுதான் என் மனதில் இருந்த சாத்தான் தன் வேலையை காட்டியது. என்ன நினைத்தேன் என்றே எனக்கு புரியவில்லை. எப்படி எனக்குள் அந்த தைரியம் வந்தது என்றே தெரியவில்லை. காமலோகத்தில் சஞ்சரித்து இருந்த என் மனது, அந்த காமவேட்கையின் சொல்படி கேட்டது போலிருக்கிறது. நான் நீட்டிய கையால் ரிமோட்டை வாங்காமல், மஹாவின் இடுப்பை கப்பென்று பிடித்தேன்.

அவ்வளவுதான்.. மஹா படாரென்று நிமிர்ந்தாள். கண்களில் கோபத்தோடு என்னை சுட்டெரித்து விடுவது போல பார்த்தாள். பட்டென்று என் கையை தட்டி விட்டாள்.
“மாமா…!!! என்ன பண்றீங்க நீங்க…?” என் முகத்தை பார்த்து சீறினாள்.
“ஸ.. ஸாரி… மஹா..” நான் தட்டுத் தடுமாறி சொன்னேன்.
மஹா தன் பெரிய விழிகளை உருட்டி என்னை முறைத்தாள். நான் அவளது பார்வையை சந்திக்கும் திறனற்று தலையை குனிந்து கொண்டேன். ஒரு ஐந்து வினாடிகள் அப்படியே நின்றிருந்த மஹா, பின் விறுவிறுவென்று நடந்து உள்ளறைக்குள் சென்று விட்டாள்.

நான் எழுந்து எனது ரூமுக்கு சென்றேன். நான் செய்த அசிங்கமான செயல் என் மனதை உறுத்திக் கொண்டிருந்தது. அன்று இரவு முழுவதும் எனக்கு உறக்கமில்லை. மஹா போய் என் மகனிடம் நடந்ததை சொல்லப் போகிறாள்.. அவன் எந்த நேரமும் என் ரூமுக்கு வந்து, என் சட்டையைப் பிடித்து என் கன்னத்தில் அறையப் போகிறான் என் நான் எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். ஆனால் நான் எதிர்பார்த்தது அன்று இரவு முழுவதும் நடக்கவில்லை.

மறுநாள் காலை ஒன்பது மணியிருக்கும். என் மகன் ஆபீசுக்கு கிளம்பி போயிருந்தான். நான் குளித்து முடித்துவிட்டு வந்து சோபாவில் அமர்ந்தேன். மஹா சமயலறையில் இருந்தாள். என் மனம் இன்னும் நேற்று நடந்ததை எண்ணியே மருகிக் கொண்டிருந்தது. ச்சே…!! எப்படி இந்த மாதிரி ஒரு கேவலமான செயலை செய்தேன்..? என் மீதே எனக்கு ஆத்திரமாக வந்தது.

“டிபன் எடுத்து வைக்கிறேன்.. சாப்பிட வாங்க மாமா…”
மஹா அழைத்ததும் நான் கவனம் கலைந்து எழுந்தேன். எழுந்து சென்று டைனிங் டேபிளில் அமர்ந்தேன். மஹா ஹாட் பாக்ஸில் இருந்து இட்லிகளை எடுத்து வைத்தாள். நான் சாப்பிட மனமன்றி அதை பிசைந்து கொண்டிருந்தேன். என் மருமகளை ஏறிட்டு பார்க்கும் தைரியம் கூட என்னிடம் இல்லை. தலையை குனிந்தவாறே மெதுவாக சொன்னேன்.

“சாரி… மஹா..!! நான்… நேத்து ஏதோ ஆசையில… என்னை மன்னிச்சுடு.. மஹா…”
“பரவாயில்லை மாமா.. விடுங்க..” மஹா உணர்ச்சியற்ற குரலில் சொன்னாள்.
“அவன்கிட்ட இந்த விஷயத்தை சொல்லலையா மஹா..?”
“இல்லை மாமா.. நீங்க ஏதோ ஒரு வேகத்துல அப்படி பண்ணிட்டீங்க.. இதைப் போய் அவர்கிட்ட சொல்லி விஷயத்தை பெருசாக்க எனக்கு பிடிக்கலை.. இதை இத்தோட விட்டுர்றதுதான் நல்லதுன்னு பட்டது..

என் மேலேயும் தப்பு இருக்கு மாமா.. நானும் உங்க முன்னாடி அவ்வளவு கேஷுவலா திரிஞ்சிருக்கக் கூடாது… அதுதான் உங்க மனசு கெட்டுப் போக காரணமா இருந்திருக்கு.. இனிமே நான் அந்த மாதிரி நடந்துக்க மாட்டேன் மாமா.. நீங்களும் நேத்து நடந்துக்கிட்ட மாதிரி இனிமே நடந்துக்காதீங்க.. நேத்து நடந்ததை கெட்ட கனவா நெனச்சு நாம மறந்துடலாம் மாமா.. நீங்க எப்பவும் போல இருங்க.. நானும் எப்பவும் போல இருக்கேன்.. சரியா..?”
“சரி மஹா..”

“சாப்பிடுங்க மாமா.. இட்லி ஆறிடப் போவுது..”
அவள் சகஜமாக சொல்ல நான் சாப்பிட ஆரம்பித்தேன். அவள் அந்த மாதிரி சகஜமாய் பேசியது ஒரு பக்கம் எனக்கு நிம்மதியாகவும், மறுபக்கம் என் மீது ஒரு குற்ற உணர்ச்சியாகவும் இருந்தது. என் மருமகளின் பெருந்தன்மையை எண்ணி எனக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது. என் மனதில் இருந்த காமப்பேயை விரட்டி அடித்தேன். இனிமேல் அந்த மாதிரி கீழ்த்தரமான செயலை செய்யக் கூடாது என முடிவு செய்தேன். என் வயதுக்கு தகுந்த எண்ணங்களை வளர்த்துக் கொண்டேன்.

அதன்பிறகு ஒரு இரண்டு மாதங்கள் கழித்து ஒரு நாள். நான் அன்று ஆபீசுக்கு செல்ல வேண்டியதாய் இருந்தது. அனிருத் பிசினெஸ் விஷயமாக வெளியூர் சென்றிருந்தான். மதியம் ஒரு மணி இருக்கும். ஓரளவு வேலைகளை முடித்து ஓய்வெடுத்துக் கொண்டிருந்த நேரம். என் செகரட்டரி கவிதா தொலைபேசியில் அழைத்தாள்.
“சொல்லு கவிதா..”

“சார்.. மஹா மேடம் வந்திருக்காங்க..”
“மஹாவா..? அவ எதுக்கு…?”
“உங்களுக்கு சாப்பாடு எடுத்திட்டு வந்திருக்காங்க..”
“சாப்பாடா..? சரி… வரச் சொல்லு..”

எனக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது. மஹா இந்த மாதிரி சாப்பாடு எடுத்துக் கொண்டு ஆபீஸ் வந்ததே கிடையாது. நான் பெரும்பாலும் மதிய நேரங்களில் ஆபீசில் இருப்பதை தவிர்த்து விடுவேன். அப்படியே இருந்தாலும் ஆபீஸ் கேண்டீனிலேயே சாப்பிட்டு விடுவேன். அவள் சாப்பாடு கொண்டு வந்தது எனக்கு புதுமையாக இருந்தது. சிறிது நேரத்தில் மஹா கையில் டிபன் கேரியரோடு உள்ளே வந்தாள்.

“என்னம்மா இது…? எதுக்காக நீ கஷ்டப் படுற..? நான் இங்கே கேண்டீனிலேயே சாப்பிட்டுக்குவேனே..?”
“இதுல என்ன மாமா கஷ்டம்.? வெளில சாப்பிட வேணாம்னு டாக்டர் சொன்னதை மறந்துட்டீங்களா..? கேண்டீன் சாப்பாடு உங்களுக்கு ஒத்துக்குதோ என்னவோ..?”
“என்ன மஹா..? இருபது வருஷமா சாப்புடுறேன்.. எப்படி ஒத்துக்காம போகும்..? ம்ம்ம்ம்…?”
“வயசு அம்பதாகப் போகுதே மாமா.. எதுக்கு தேவையில்லாம வெளில சாப்பிட்டு உடம்பை

Leave a Comment