இப்படி ஒரு பருவ குட்டிக்கு இப்படி ஒரு சூத்த எப்ப!

வணக்கம் நான் ஈரோடு அருகிலுள்ள ஒரு கிராமப்புறத்தைச் சேர்ந்தவன். போனவாரம் எனக்கு நடந்த ஒரு அனுபவத்தை பற்றி தான் இங்கு சொல்லப் போகின்றேன். இது கதையல்ல உண்மை சம்பவம். எனது நெருங்கிய உறவினர் ஒருவர் விபத்தின் காரணமாக ஈரோட்டில் உள்ள ஒரு பிரபல மருத்துவமனையில் சேர்க்கப்பட்டுள்ளார். அவருக்கு துணையாக அவரது மகன் பகலிலும் நான் இரவிலும் இருக்க வேண்டிய சூழ்நிலை ஏற்பட்டது. அந்த மருத்துவமனையின் விதிப்படி நோயாளியுடன் இரவில் ஒருவர் மட்டுமே தங்க அனுமதி.

எனது உறவினருக்கு விபத்து ஏற்பட்ட அன்று அவருடன் வந்து மருத்துவமனையில் அட்மிட் செய்தது நான். அவரது மகன் வெளியூர் சென்று இருந்த காரணத்தினால் தங்க வேண்டிய சூழ்நிலை ஏற்பட்டது பகலிலும் இரவிலும். அட்மிட் செய்யும் பொழுது தொடர்பு கொள்ள வேறு ஒரு எண் கேட்டார்கள் அதில் என்னுடைய செல்போன் எண்ணை கொடுத்திருந்தேன். எங்களது அறை மூன்றாவது மாடியில். பகல் பொழுது எவ்வித சுறுசுறுப்பும் இன்றி சாதாரணமாக முடிந்தது. ஏனென்றால் பகல் டூட்டியில் இருக்கும் நர்ஸ் சொல்லிக்கொள்ளும்படியாக இல்லை. இரவுப் பொழுது வந்தது. எனது உறவினர் மயக்கத்திலேயே இருந்தார்.

இரவு 9 மணியளவில் பகலில் இருக்கும் நர்ஸ் டூட்டி முடிந்து சென்றுவிட்டார். இரவு டூட்டிக்கு புதிதாக ஒரு நர்ஸ் வந்தாள். அவளை பார்த்தவுடன் அப்படியே அசந்து போய் விட்டேன். ஏன் என்றால் அவளது உடல் ஒல்லியாகவும் இல்லாமல் குண்டாகவும் இல்லாமல் சாதாரணமாகத்தான் இருந்தது. ஆனால் அவளது சுத்தை பார்க்கும் பொழுது என்னால் என்னை கட்டுப்படுத்த இயலவில்லை. ஏனென்றால் அவளது உடலுக்கு சிறிதளவு கூட சம்பந்தமே இல்லாமல் மிகப் பெரிய சுத்து இரண்டு பக்கமும் இரண்டு தர்பூசணி பழங்களை வைத்து கட்டியது போல்.

எனது உறவினருக்கு சிறிய பாட்டிலில் குளுக்கோஸ் இறங்கிக்கொண்டிருந்தது ஒவ்வொரு 20 நிமிடத்திற்கு ஒரு முறையும் அவள் வந்து எனது உறவினருக்கு குளுக்கோஸ் மாற்றிவிட்டு செல்வாள் இதற்கு இடையில் அவ்வப்பொழுது வந்து எனது உறவினருக்கு சர்க்கரை கண்ட்ரோலில் உள்ளதா காய்ச்சல் உள்ளதா என்று பார்த்து செல்வாள். அவள் வரும் போதெல்லாம் நான் அவளது சுத்தை மட்டுமே பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். நேரம் செல்ல செல்ல அவளுக்கு மிகவும் சங்கடமாக இருந்தது எனது அறைக்கு வருவதற்கு.

சுமார் ஒரு மணி அளவில் எனது வாட்ஸ் அப்பிற்கு ஒரு மெசேஜ் வந்தது. ஹாய் என்று நான் அதை பார்த்துவிட்டு யாரென்று தெரியாமல் தாங்கள் யார் என்று தெரியவில்லையே என்று பதில் மெசேஜ் அனுப்பினேன். நான் நர்ஸ் கவிதா என்று பதில் வந்தது. நான் அப்பொழுதும் குழப்பம் தீராமல் எந்த நர்ஸ் என்று கேட்டேன். இப்பொழுது உங்களது தளத்தில் இருக்கும் நர்ஸ் என்று பதில் அனுப்பினாள். நான் ஓ அப்படியா சரி என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறீர்கள் என்று பதில் அனுப்பினேன். ஏன் என்றால் என்னுடைய எண்ணெய் எடுத்து வாட்ஸ் அப்பில் மெசேஜ் அனுப்புகின்றார் என்றால் அவள் கடலை போட தயாராக உள்ளார் என்று தெரிந்துவிட்டது. அதற்கு அவள் சும்மா தான் இருக்கிறேன் என்று பதில் அனுப்பினாள்.

நான் சும்மா இருந்தால் சங்கடமாக இருக்காதா என்று பதிலனுப்பினேன். அவளுக்கு அது புரியவில்லை. இரவு ஒரு மணிக்கு மேல் எப்பொழுதுமே சும்மா தான் இருப்பேன் பழகிவிட்டது என்று பதிலனுப்பினாள். நான் சொன்னது அந்த சும்மா இல்லை சும்மா என்றால் உடைகள் இல்லாமல் சும்மா இருப்பது என்று பதில் அனுப்பினேன். அவள் கோபமாக இருப்பது போல் ஒரு படமும் மூஞ்சியில் குத்துவது போல் ஒரு படமும் அனுப்பினார். நான் சரி நர்ஸ் கோபமாகி விட்டார் இனி மெசேஜ் அனுப்ப மாட்டார் என்று நினைத்தேன். ஆனால் நடந்ததோ வேறு என்னவென்றால் நீங்கள் என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறீர்கள் என்று அனுப்பினாள். நான் அவள் அனுப்பிய அதே பதிலை சும்மாதான் இருக்கிறேன் என்று அனுப்பினேன்.

அவளும் திருப்பி சங்கடமாக இல்லையா என்று பதிலனுப்பினாள். நான் ரூம் வெட்கமாக உள்ளது எனது உறவினர் மயக்கத்தில் இருக்கிறார் ஆகையால் சட்டையை கழட்டிவிட்டு பேண்ட்டையும் கழட்டி விட்டு வெறும் துண்டை மட்டும் கட்டிக்கொண்டு படுத்து உள்ளேன் என்றும் பதிலனுப்பினேன். அவள் ஐயோ என்று பதிலனுப்பினாள். நான் ஏன் என்று பதில் அனுப்பினேன். உங்கள் அறைக்கு வருவதாக இருந்தால் பார்த்து தான் வர வேண்டும் போல் உள்ளது என்று பதில் அனுப்பினாள். நான் கவலைப் படாதீர்கள் கதவை தாளிட்டு உள்ளேன் தாங்கள் வந்து கதவை தட்டினால் உடைகளை அணிந்து கொண்டு தான் கதவைத் திறக்கிறேன் என்று பதில் அனுப்பினேன்.

அவள் என் உடைகளை அணிந்து கொண்டு கதவைத் திறக்கிறார்கள் என்று திருப்பிக் கேட்டாள். நான் நீங்கள் தவறாக நினைத்து விடக் கூடாது அல்லவா என்று பதில் அனுப்பினேன். அதற்கு அவள் நான் வந்ததிலிருந்து எனது பின்புறத்தை பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறீர்கள் அப்பொழுது சங்கடமாக இருக்காதா என்று நேரடியாக கேட்டு விட்டாள். அதற்கு நான் சிறிது நேரம் கழித்து என்னவென்று தெரியவில்லை உங்களது பின்புறம் மிக அழகாக உள்ளது உங்களது பின்புறத்திலிருந்து கண்ணை எடுக்கவே முடியவில்லை என்று பதில் அனுப்பினேன். சிறிது நேரம் அவளிடம் இருந்து எந்த பதிலும் வரவில்லை.

சிறிது நேரம் கழித்து நான் திரும்பவும் மெசேஜ் செய்தேன் மன்னித்துக் கொள்ளுங்கள் எனது மனதில் தோன்றியதை அப்படியே சொல்லிவிட்டேன் தவறாக இருந்தால் மன்னித்து விடவும் என்று பதில் அனுப்பினேன். அதற்கு அவள் அப்படியெல்லாம் ஒன்றுமில்லை என்று பதிலனுப்பினாள். அதற்கு நான் அப்பொழுது நான் பார்ப்பது உங்களுக்கு பிடித்துள்ளதா என்று பதில் அனுப்பினேன். அதற்கு அவள் ம் என்று மட்டும் பதில் அனுப்பினார். நான் நிஜமாகவா என்று திருப்பிக் கேட்டேன். ஆம் என்று பதில் அனுப்பினார். சிறிது நேரம் அவளிடம் எந்த ஒரு மெசேஜும் வரவில்லை.

சரி தூங்கி விட்டால் என்று நாமும் தூங்கலாம் என்று போனை வைத்து விட்டு படுத்துவிட்டேன். அரை மணி நேரம் கழித்து ஒரு மெசேஜ் வந்தது. தூங்கி விட்டீர்களா என்று இல்லை தூக்கம் வரவில்லை என்று பதில் அனுப்பினேன். பிறகு எனது உறவினர் எப்பொழுது கண்ணை திறந்து பார் என்று கேள்வி கேட்டேன். அதற்கு அவள் நாளை மதியத்திற்கு மேல் தான் அவர் கண்ணை திறப்பார் என்று பதில் அனுப்பினாள். எதற்கு கேட்கின்றீர்கள் என்று திருப்பி பதில் அனுப்பினாள். இல்லை தெரிந்து கொள்வதற்குத்தான் என்று நானும் பதிலனுப்பினேன்.

நான் உங்களிடம் பேசவேண்டும் தற்பொழுது பேசலாமா என்று அவள் மெசேஜ் செய்தாள். நான் என்ன பேச வேண்டும் என்று கேட்டேன். அவருக்கு அவள் விருப்பம் இல்லை என்றால் வேண்டாம் நீங்கள் தூங்குங்கள் என்று சொல்லிவிட்டு பாய் என்று மெசேஜ் அனுப்பி விட்டாள். நான் உடனே அப்படியெல்லாம் ஒன்றுமில்லை தெரிந்துகொள்வதற்காக கேட்டேன் பேசலாம் நான் தயார் என்று பதில் அனுப்பினேன். எங்களது தளத்தில் மொத்தம் 15 அறைகள் அதில் நான்கு அறைகளில் மட்டுமே நோயாளிகள் இருந்தனர். அவள் எனது அறைக்கு சிறிது நேரம் கழித்து வந்தாள்.

வந்து எனது உறவினருக்கு குளுகோஸ் மாற்றிவிட்டு டெம்பரேச்சர் பார்த்துவிட்டு எதுவும் பேசாமல் நின்று கொண்டிருந்தார். நான் வந்ததிலிருந்து அவளது சுத்தை மட்டுமே பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். அவள் உள் கோஸ் மாற்றிவிட்டு நிற்பது எனக்கு கண்ணுக்குத் தெரியவில்லை. எனது கண்ணுக்கு அவளது உப்பி இருக்கும் சுத்தை மட்டுமே தெரிந்தது. அவள் பார்த்தது போதும் கடைசி அறைக்கு வாருங்கள் என்று சொல்லி விட்டு சென்றாள். எனக்கு சிறிது பயம் ஆனது ஏனென்றால் மருத்துவமனைகளில் சிசிடிவி கேமரா இருக்கும் என்று. அவளுக்கு மெசேஜ் அனுப்பினேன். இந்தத் தளத்தில் சிசிடிவி கேமரா இருக்கும் நான் வந்தால் இருவரும் மாட்டிக்கொள்வோம் தேவையில்லாத பிரச்சனைகள் வரும் என்று.

அதற்கு அவள் மருத்துவமனையில் வயரிங் வேலை நடந்து கொண்டிருப்பதால் கடந்த 10 நாட்களாக சிசிடிவி கேமரா வேலை செய்யவில்லை என்றும் அது சும்மா தான் இருக்கிறது என்று பதிலனுப்பினாள். மனதிற்குள் ஒரு பயம் இருந்தாலும் தைரியப் படுத்திக் கொண்டு கடைசி அறைக்கு சென்றேன் எவ்வித பதட்டமும் இன்றி. செல்லும் பொழுது கையில் ஒரு போர்வையை எடுத்து சென்றேன் யாராவது பார்த்தாலும் நான் தூங்கத்தான் செல்கின்றேன் என்பதுபோல. எனது நல்ல நேரம் யாரும் பார்க்கவில்லை எனது அறையை தவிர மற்ற மூன்று அறைகளும் லாக் செய்யப்பட்டிருந்தது.

அந்த தளத்தில் உள்ள அறைகள் அனைத்திலுமே ஏசி இருக்கும் தேவையென்றால் ஆன் செய்து கொள்ளலாம். என்ன பேசினாலும் வெளியே கேட்காது. நான் மெதுவாக கதவை திறந்து கொண்டு உள்ளே சென்றேன். அவள் நோயாளிகள் படுத்திருக்கும் பெட்டில் அமர்ந்து இருந்தாள். நான் உள்ளே சென்றவுடன் கதவை சாத்தும் என்று கூறினாள். நான் கதவை லாக் செய்யாமல் வெறுமனே சாத்தி மட்டும் வைத்தேன். அவள் லாக் செய்யவும் என்று கூறினாள். அப்பொழுது எனக்கு தெரிந்து விட்டது இன்று ஏதோ ஒன்று நடக்கப் போகிறது என்று. நான் செல்லும் பொழுது அவள் இசியை ஆன் செய்து வைத்திருந்தாள்.

நான் அவளிடம் மெதுவாக சொல்லுங்கள் என்ன பேசவேண்டும் என்று கேட்டேன். அவள் என்னமோ தெரியவில்லை உங்களைப் பார்த்தவுடன் உங்களிடம் பேச வேண்டும் என்று தோன்றியது என்று கூறினார். ஏன் அப்படித் தோன்றியது என்று கேட்டேன். அதற்கு அவள் தனக்கு திருமணமாகி விட்டது என்று கூறினார். எனக்கு மனதுக்குள் வருத்தமாகி விட்டது. கைக்கு எட்டியது வாய்க்கு எட்டவில்லையே என்று. சரி அவரிடம் மன்னிப்பு கேட்டு விட்டு சென்று விடலாம் என்று நினைத்தேன்.

மன்னித்துக் கொள்ளுங்கள் நீங்கள் திருமணமானவர் என்று தெரியாமல் உங்களுடைய சுத்தை ரசித்து விட்டேன் என்று கூறினேன். அவள் பரவாயில்லை என்று கூறினார். எனக்கு மனதுக்குள் ஆச்சரியம் இவள் என்ன சொல்ல வருகிறாள் என்று. அவள் மெதுவாக கூறினாள் அவ்வளவு கணவர் அவளை விட்டு பிரிந்து இரண்டு வருடம் ஆகிறது என்று.

Leave a Comment